Kız Kulesi ile Kar Tanesi

Ey can!Sevda bir gün gelirse sana,çalmadan girer kapini.Bir elinde mutluluk bir elinde aciyla…Yagmur ile baslar hikâye… Sonrasinda artirir rüzgârini ve sertlesir, acimasizlasir. Sonunda bir kar tanesinin gökten süzülüsüne birakir kendini. Bir vuslat arayisinin içinde sakinlesir gönüller…Daha sonra kendini dünyanin en acimasiz sorusunun içinde bulur: “Askin oldugu yerde vuslat olmali mi?”Kitabin kapagini kapatan yürekler anlar ki; askin iki meyvesi, yani hasret ve vuslat sunulur her daim askin kuyusunda… Ve bilinmez çogu zaman, hasretin mi yoksa vuslatin mi daha aci oldugu…...Aski güya bilen Lâl ile aski rüya bilen Bilal’in, askin yoluna düsen Bilal ile askin kuyusuna düsen Lâl’in hikâyesidir bu… Sözler diyarinin sonunda, ezelden beridir birbirine yazilmis iki bedene paylastirilmis tek bir ruhun kendini arayisinin hikâyesidir…Konusmasiyla iz, okunmasiyla söz, dokunmasiyla gözyasi birakir ardinda…