Genesis "Büyük Ulusal Anlatı" ve Türklerin Kökeni

Edebiyat tarihi içerisinde yer alan “tarihî roman”, baska türlü söylersek “Büyük Ulusal Anlati”, Türk edebiyat tarihi içinde etkili bir tür olarak biçimlenmistir. Bunun baslica nedeni, imparatorlugun çöküs/çözülüs sürecinde intelligentsia’nin yasadigi reaksiyoner ruh halidir. Bu ruh hali “Bosna’nin ilhaki... Trablusgarb, Balkan faciasi ve Dünya Savasi, yenilgi...” ile beslenirken, karsimiza “93’ten beri yogunlasan kasvetli atmosferi dayanilmaz bir kâbusa dönüstüren bir süreç” çikar. Osmanli kimliginin zimnî olarak tükenisi, hayati bir sekilde devam ettirmenin, ona sarilmanin bir yolu olarak Türk kimliginin öne çikartilmasi; dilin, Türkçe’nin entelektüel tartismalarin konusu olarak ele alinmasi, yasanilan “kaybi” telafi etmeye yönelik çabalardir. Bu telafi çabalari “millî bir tarih” ihtiyacini zorunlu kilar. Geçmis, “tarih” olarak icat ve insa edilirken, o “tarih”in popüler bir anlati biçiminde tedavüle sokulmasi da gerekli olur. Edebiyat, hem “Büyük Ulusal Anlati”nin kurgusunu, biçimini, ahengini gelistirme hem de popüler alicilarina ulastiginda, islevini layikiyla yerine getirebilmek için hamaset edebiyatindan bol bol yararlanmis, daha dogrusu, bunun yeterli bir gelenegi bulunmadigi için, kendileri büyük ölçüde yaratmislardir. Murat Belge, Genesis’te edebiyatin bu “vitrini”ni ele alirken, milliyetçi, muhafazakâr, Islâmci yazarlarin “Türk tarihî romani”ni nasil tefris ettiklerini inceliyor.