Yıldırım Bölge Kadınlar Koğuşu

Oya Baydar, Yildirim Bölge Kadinlar Kogusu için yazdigi önsözde sunlari söylüyor: Yildirim Bölge Kadinlar Kogusu’nu, otuz iki yil sonra Sevgi’nin gözüyle ve yüregiyle hatirlarken, ani yazma isi üzerine yeniden düsündüm. Neden bazi ani kitaplari soguk, ruhsuz, ögretmen edalidirlar da bazilari sicaciktir, insani yüreginden kavrar, sürükler? Sevgi Soysal’in Yildirim Bölge Kadinlar Kogusu anilarinda bu sorunun cevabi var sanirim: Açikyüreklilik, maksatli saptirmalardan arinmis saf bir öznellik, sunlari yazarsam bana ne derler kaygisindan olabildigince uzaklik, insanlara ve gerçeklere saygi. Sevgi bunu basardigi için, anilari bazen gülerek bazen hüzünlenerek, ama hep keyifle ve düsünerek okunuyor. Siyasal hamaset yapmak, kendini övüp kendini anlatmak için degil, insani anlatmak için, insan sevgisiyle yaziyor. Sevgi’nin Yildirim Bölge Kadinlar Kogusu’nu, Sevgi’nin mahpushanelerini izliyoruz; onun gözüyle, onun akli ve duygulariyla, onun diliyle. Böylece yapit özel oluyor, biricik oluyor, basmakalipliktan kurtuluyor. (Arka Kapak)