Teyzeler Ve Maymunlar

“Almanya’ya geldiğimiz ilk yıllar ya da benim

bozkırda kaldığım ilk yıllar demeliydim belki de.

Babaannemin ağzına emzik niyetine bırakıldığım

yıllar. Hatırıma getirmezsem unutmuş sayılır

mıyım? Geçmişini unutan atlar gibi sağa sola

koşuşturduğum çocukluğum tutar mı ellerimden?

El sallıyorum. Her gidenin arkasından sıram ne

zaman gelecek diye bekliyorum. Bu bekleme hiç

bitmiyor sanki biteviye sürüyor. Babaannemin

gözlük camı kalınlaşıyor, tarlalar bir yıl daha

nadasa bırakılıyor ama bu bekleme bitmiyor.

Bekledikçe içimin küçüldüğünü hissediyorum,

bedenimse yeryüzündeki hacmini artırmak için

çabalayıp duruyor. Nafile bir çaba biliyorum, ben

sona kalacağım.”

Bir ağın içine düştüğünü fark etmeden ölür bazı

balıklar. İnsanlar da böyledir. Fatma İçyer ilk

öykü kitabı Teyzeler ve Maymunlar’da sınırları

ihlal edilmiş yaşamların, içinde bulunduğu ağı

delmeye çalışan balıkların öyküsünü anlatıyor.