Sudan Gelen Bir Hz. Musa Romanı

Tabutu alan kadin, çocuklarini evde biraktigi için hayli telasliydi: “Ya aglarlarsa, ya sesleri duyulursa, ya baslarina bir sey gelirse...“ diye endiseleniyordu. Gerilmis yaydan, çekilmis kiliçtan daha gergin oldugu için basi dik, gözleri ilerideydi. Iki arada bir derede kaldigindan sikintidan patlamak üzereydi. Arada agzini açip derin derin soluyordu. Öyle ya... Ya çocugun öldürülmesini bekleyecekti, ya da göz göre göre canindan bir parça olan yavrusunu tabuta koyup suya verecekti. (...) Nihayet yerden aldigi kapakli tabutu kucaklayip evine getirdi. Koklayip oksadi, aglaya sizlaya alnina sefkat öpücükleri kondurdu. Sonra da cesaretini toplayarak bebegi yerlestirdigi ziftli tabutun delikli kapagini üzerine bagladi. Günes tesir etmesin diye topladigi agaç yapraklarini gölgelik ederek hepsini birbirine ilistirdi. Ardindan Allah’a havale edip Nil’e birakiverdi.
Sudan Gelen, Hz. Musa’nin hayat öyküsüdür...