Suda Seken Hayat

“kaç zamandir yüzüm tirasli/ gözlerim safak bekledim/ uzarken ellerim/ kulagim kiriste/ ölümü özledim anne/ yasamak isterken/ delice…”“baba olamayacagim örnegin, toprak olmak ne garip bir sey anne…”Yukaridaki dizeleri yazan Nevzat Çelik, 19 yasinda girdigi cezaevinden sekiz yil sonra tahliye olunca, disarida daha önce görülmemis bir ilgiyle karsilanir. Sekiz-on saat süren ve ertesi güne, günlere uzayan imza günleri yapan taninmis bir sairdir artik. “(...) Gorki’nin Yesenin için söyledigi bir söz vardir: ‘Petersburg sosyetesinin onu kisin çilek bulmus gibi yagmaladigi!’ Nevzat Çelik için buna benzer bir kaygi duymustum. Ergenlik yillarini cezaevinde tüketmis bu delikanli alkisa ne kadar dayanikli olabilirdi? (...) Yine de kaygim sürmekteydi. ‘Suda Seken Hayat’ yayimlanincaya kadar. O kitabi okudugumda kaygim sona erdi. (...) ‘Suda Seken Hayat’, Yunus’un dizelerindeki gibi, ‘Gök ekinken biçilenlerin, ‘bin dokuz yüz altmis dogumlularin’, o gerçekten ‘acili kusagin’ benzersiz, acili ama inançli ve umut dolu simgesidir.”