Son Düzlük

Niçin Ibrahim Tenekeci'nin siirlerini okuyoruz? Birincisi, basarili ve benzersiz bir sair. Ikincisi, samimi. Tenekeci, hem sözden taviz vermeyen, hem de ses ve müzikaliteyi önceleyen bir sair. Sürprizli Üç Köpük çikisindan sonra siir dilini daha da gelistirdi ve "iste budur" diyebilecegimiz bir ses tonu yakaladi. Iyi bir sairin yazdigi iyi bir nesri okudugunuzda da bu ses tonunu duyarsiniz. Elimde simdi, Ibrahim Tenekeci'nin Son Düzlük kitabi var. Sunu rahatlikla söyleyebiliriz artik: Karsimizda sadece iyi bir sair degil, ayni zamanda usta bir denemeci var. "Meselesi" olan bir denemeci... En güzel tarafi da su: Tenekeci yazilarini, deneme türünün çatik kasli ciddiyetinden uzak tutuyor. Hem coskulu, hem olabildigince muzip. Daha da önemlisi, ilginç. Ilginç olmaya çalismayan bir ilginçlik bu. Sahici bir tarafi var yani...Iyi bir kitap okumak isterseniz, size, "deneme" türüne itibarini iade eden Son Düzlük'ü öneririm.(Tanitim Bülteninden)