Siper Mektupları

Çanakkale Savaşı’nın 110. yılı anısına…
Bu kitaptaki Türk, Anzak, İngiliz ya da Alman son gaziler de
aramızdan ayrıldı, artlarında anılarını bırakarak. O yıllarda yazdıkları
mektuplarda ve yıllar sonra onlarla yapılan söyleşilerde, savaşın
dehşetine rağmen, sevgiden, dostluktan ve doğanın yaşam
mesajından söz ediyorlardı. Bu kitap bu insancıl bakışı yansıtıyor.
Onların yaklaşımı tarihin, düşmanlıklar, silahların gücü ya da
savaşlardaki kayıp ve kazançlar üzerine değil, barışçı bir gözle de
yazılabileceğini düşündürüyor.
On altı yaşındayken, yaşını büyüterek savaşa gönüllü katılan, ama
sonra annesine, “Anneciğim sabahleyin uyandığımda siperimin
önünde bir gelincik çiçek açmıştı,” diye yazan genç Anzak, ardında
sevgi dolu bir mektup bırakmıştı. Siperlerde aynı kaderi paylaşanlar
bir Türk, bir İngiliz ya da bir Anzak, savaşın acımasız bakışını bir
kenara bırakıp doğayı, insanları ve olup bitenleri kendi gözleriyle
görmekteydi.