Sergüzeşt

Füsun ÖnalHayati DenedimBen, meslek sahibi, hiç çocuklu, iki kez dul, bir kedili, çok çiçekli, simdilerde bekâr bir kadinim. Yani, toplumun çagrisi ile "dul"um (!) Hem sevdim, hem de sevildim. Hem de kaç kereler... Aciyi da, hüzünü de, kederi de tattim. Hiç aç kalmadim. Saglikliyim. Enerjigim. Üretkenim. Çaliskanim. Duygusalim. Becerikliyim. Yaraticiyim. Sanatçiyim. Tiyatrocuyum. Sarkiciyim. Fotografçiyim. Söz yazariyim. Ev kadiniyim. Neseliyim. Hosum. Matragim. Vejetaryenim. Girgirim. Sevgiliyim. Disiyim. Dürüstüm. Mutluyum... Çünkü kadinim. Ama.. Mutsuzum. Çünkü : Niye simdi her seyin bedeli iki bacak arasinda? Neden kadinlar yalnizca dogurmak için? Neden kadinlar bu yüzyilda erkeginden hâlâ dayak yiyor? Neden kadinlar güçsüzmüs? Bunu kim demis? Sevgisini ve coskusunu yasamak isteyen kadinlar neden orospuymus? Dullarin yasami niye kisitli olmaliymis? Neden yalniz yasayan kadinlar kötüymüs? Kadinim... Iste bunlar yüzünden de mutsuzum...