Savrulan Otlar Arasında

“Kirk yasimi beklemeyecegim” diyen ve otuz dokuz yasinda ölen, neredeyse mucizevi bir gençlik yasayan, her telden çalmis olan, trompet sanatçisi, aktör, sarkici, yazar Boris Vian’in ilk romani ‘Savrulan Otlar Arasinda’ gülünç bir macera; tuhaf bir polis sorusturmasi ve ilginç bir casusluk öyküsü... 1942-1943 yillarinda tasarladigi ve 1966’da yayinladigi bu roman öteki yapitlarindan birinin taslagi ya da ilk versiyonu degildir kesinlikle. Bütünüyle özgün, eksiksiz, keyif veren, gelismesi sözcüklerin dinamigine dayandigindan hiçbir seyin bastirip engellemedigi bir yapit. Boris Vian’in dil evreninin en yetkin örnegi. Dehset, polis sorusturmasi ve casusluk… Gerçekten de bu yapiti sözcükler olusturuyor ve sürüklüyor, ayni zamanda karistiriyor ve çözüyor. Bu sözcükler yerinde duramiyor; zipliyor, siçriyor, bizi güldürüyor ve titretiyorlar. Boris Vian bu romaninda sürekli çogaliyor…birbirlerini izleyen, kan birikintileri içinde yüzen, keyifle tartisan, keyifle birbirlerini öldüren kahramanlar… Yazarin baska bir kitapta bulamadigi ve bulamayacagi için kendi kendine anlattigi bir öykü bu!