Sarı Traktör

Özeler köyünün halki tarimla geçinir. Yazin harman döver, sonbaharda çift sürer, pancar toplar, neredeyse yil boyu çalisir. Isten kaçinmaz hiçbiri. Kolay da degildir yaptiklari is. Ellerinde bir çift öküzün sürdügü düven ve atlarin çektigi arabadan baska bir sey yoktur. Köye ilk traktörün girmesiyle tarim islerinin daha hizli ve daha az çaba harcayarak yapilabilecegini görürler. Ama traktör almak kolay degildir ki...Köyün varsil ailelerinden biri olan Izzet Aga’nin oglu Arif de tipki köylüleri gibi hiçbir isten kaçinmayan bir delikanlidir. Yasitlarindan farkli degildir sorunlari, umutlari. Ama simdi sözlüsüne duydugu sevdanin üstüne bir yenisi, traktör sevdasi eklenmistir. Ama su babasi yok mu, bir türlü razi gelmez traktör almaya! Halbuki bir traktörü olsa Arif’in...Sari Traktör tarimda makinelesmenin yeni yeni basladigi bir dönemde, bir Anadolu köyünü ve köylüsünü, bir delikanlinin traktör tutkusu ekseninde son derece yalin bir dille aktarirken, köylük yerlerin dogasiyla da bulusturuyor okuru.