Romantik Sürgünler

Rus entelijansiyasinin 1840’larda Avrupa’ya sürgün edilen kusagi, Rus siyasal düsüncesinde romantizmden Marksizme uzanan sürecin taslarini dösemisti. E. H. Carr, Romantik Sürgünler’de bu tarihsel dönüsümü ele aliyor. 40’lar kusaginin en göze çarpan figürü Aleksandr Herzen etrafindaki tartismalar, çatismalar, tanisikliklar ve kopuslarla yasanan, romanlara tas çikarir maceralari basarili bir tarih anlatisina çeviriyor. Herzen’den Bakunin’e, Ogaryov’dan Neçayev’e, Puskin’den Dostoyevski’ye uzanan kahramanlar, devrimciler, edebiyatçilar, filozoflar ve entrikacilarla çevrelenmis bir 19. yüzyil panaromasi çiziyor. Siyasifikirlerin romantizmle çarpistigi, siyasi mültecilerin askla savrulduklari bir 19. yüzyil Carr’in anlattigi... Düsünceler ve fikirler kadar huzursuz kisiliklerce de yogrulmus bir çagin, bir kusagin hikâyesi... Herzen, Ogaryov ve Bakunin kusaginin, tipki baska kusaklargibi, bir geçis kusagi oldugu söylenegelir. Ancak bu kusagin içinden geçmek zorunda kaldigi degisim, hayret verici bir hizdaydi. (...) Onlar henüz inandiklari ilkeler üzerine vaaz vermeye devam ederlerken, baska sesler dinleyicilerini alip götürmüstü.E.H. Carr