Prens

Machiavelli’nin 1513 yılında kaleme aldığı, ancak onun ölümünden beş yıl sonra (1532’de) yayımlanan Prens, Machiavellist düşüncenin temelini oluşturmaktadır. Machiavelli, mutlak güç sahibi bir yöneticinin ülke açısından çok daha faydalı olacağını düşünmüş, bu amaca giden yolda gerekli olan araçları birer başlık altında ele almıştır.

Prenslerin iktidarı ele geçirmek ve sonrasında korumak için etik olmayan bazı yöntemleri kullanabileceğini salık vermesi bakımından eserde yer alan fikirler günümüz insanına fazla uçlarda görünmekte ve çokça eleştiri almaktadır. Bununla birlikte, dönemin İtalya’sındaki politik koşullar, kargaşa ve istikrarsızlık göz önüne alındığında, Katolikliğin politikaya sirayet etmiş klasik teleolojisinin yerini sarstığını düşünenler de olmuştur.

Orta Çağ ve Rönesans’ta kralların ve diğer yöneticilerin faydalanması için yazılan diğer kitapların aksine, Latince yerine İtalyanca yazılmış olması Prens’i yenilikçi bir konuma yerleştirmiştir. Prens ayrıca, soyut ideallerin değil de istenilen sonuca ulaştıran hakikatlerin daha önemli sayıldığı modern felsefenin, özellikle modern politik düşüncenin ilk eserlerinden biri olarak gösterilmektedir.