Osmanlı Devletinin Dağılma Devri XVIII. Ve XIX Yüzyıllarda)

Devletlerarasi siyasette düsen bir devlet baska bir devletin acima duygusunu degil istahini kabartir, insan insanin kurdu oldugu gibi devlet te devletin kurdudur. “Osmanli Devletinin Dagilma Devri” azametli görkemli bir imparatorlugun çagin gereksinimlerine ayak uyduramayarak sömürgeci ülkelerin nasil hedefleri haline geldigi ve içeride çikan ayaklanma, isyanlarla birlikte merkezi otoritenin nasil zayifladigini gözler önüne sermesi açisindan oldukça çarpici bir eserdir. Yeni çeri Ocaginin asli görevini unutarak ne gibi islerle ilgilendigini ve bir devletin bozulmus ordusunun nasil iktidarinin üzerine çiktigini açikça gözler önüne serer. Iktidarin, ayanlar ve çikarlarini yeniçeriligin bekasi üzerine kurmus olan pasalar karsisinda nasil gölge fenomene dönüstügünü en ince ayrintilariyla anlatir. “Osmanli Devletinin Dagilma Devri” denge politikasiyla birlikte stratejik yönetim geleneginin iç ve dis tehditlere karsi verdigi var olma yok olma savasinin adidir. Sultan Selim’in giristigi islahat faaliyetlerinin iç ve dis dengeleri nasil degistirdigini, çikar guruplarinin ve dis devletlerin emellerine ne gibi ketler vurdugunu betimleyerek anlatan bu eser kaynakça açisindan dönemin en büyük tarihçilerinden beslenir ve Büyük bir tarihçinin, Yusuf Akçura’nin ruhuyla can bulur.Tarihin tekerrürden ibaret oldugu düsünülürse Osmanli Devletinin Dagilma Devri, devlet olabilmenin gerekliliklerinin neler oldugunu ve devlet kültürünün var olma yok olma adina karsilastigi sikintilari gözler önüne sermesi ve bu sorunlari günümüze kadar ulastirarak içinden geçtigimiz döneme ve gelecege isik tutmasi açisindan oldukça önemlidir