Moğolların Gizli Tarihçesi Moğolların Kırmızı Kitabı

XIII.-XIV. yüzyil Mogol tarihi hakkinda bilgi veren Arapça (Ibn el-Esir, Rükneddin Baybars, el-Mufaddal, Nüveyrî vb.), Farsça (Residüddin Fazlullah, Ata Melik Cüveynî, Vassaf vb.), Çince (Yüan-shih, Chao-hung vb.), Latince (Plano Carpini, Wilhelm von Rubruck, Marco Polo, Pegolotti vb.) ve diger kaynaklar arasinda belki de en önemlisi Mogollarin kendi tarihlerini kendilerinin anlattigi Mongyol-un niyuca tobciyan (Mogollarin Gizli Tarihçesi) olarak bilinen eserdir. Sözkonusu eser, Mogol tarihinin en eski kaynagi olup, Büyük Kurultay’in 1240 yilinin yedinci ayinda Kerülen Nehri kiyisinda toplandigi sirada yazilip tamamlanmistir. Bu kaynak eserin Mogolca asli elimize ulasmamis olmakla birlikte, Uygur harfli orijinalinin Çince karakterlerle Mogolca yazilmis olan nüshasi sayesinde bilim dünyasi bu eserden haberdar olmustur.Edebi bir üslupla ve Uygur harfleriyle, sadece dönemin Mogol Hanedanligi için yazilan eserin, Hanedan disinda kimse tarafindan okunamamasi saglanmistir. Kitap, çagimizdaki modern devletlerin sürekliligi için hazirlanan, bir nevi kilavuz niteliginde olan ve bizde adina “Kirmizi Kitap” denilen gizli bir yasa kitabidir.Mogollarin Gizli Tarihçesi ilk kez Mogol arastirmaci Tsen Gun (Dük Tsend) tarafindan 1915-1917 yillari arasinda “Modern Mogolca”ya aktarilmis ve Türkçe de dahil 30’dan fazla dile çevrilmistir.