Lysis

Dostluk kavraminin felsefi bir sorun olarak ele alindigi en temel yapittir Lysis. Gençlik diyaloglari arasinda yer alan bu yapitta Platon, o kendisine özgü ironik üslubuyla karsimiza çikardigi Sokrates’in agzindan antikçag felsefesinin özellikle ahlâk alaninda çesitli incelemelere konu olan dostluk kavramini diyalektik bir yöntemle ele alir ve dostlugun dogasini, insan yasamina deger katan gerçek dostlugun ne oldugunu tartisir. Bu bakimdan Lysis insanlari dostlugu her seyin üzerinde tutmaya çagiran ebedi ve felsefi degeri büyük bir yapittir.
Sokrates’in alayli çehresi sahici bir edaya bürünür ve dillenir Lysis’te: “Çocuklugumdan beri herkes gibi benim de sahip olmak istedigim bir sey var. Kimi atlari olsun ister, kimi köpekleri, kimileri altinlari olsun ister, kimileri de mevkileri. Ben bunlara kayitsiz kalmisimdir hep; ben dost edinme arzusu içindeyim.“