Hepsi Alev

kulak verin, kulak ver sevgili okur. bin yil derinden gelse deyani basindaki ses bak ne söylüyor, kime, kim için konusuyor;boyun egdirdim isli güllere, dag rüzgârlarina, firtina vekasirgalara diz çöktürdüm. bosluga, gizlice çarpan gün isiginakayalarda, cesaretimi miras biraktim ölümümle.boyun egdirdim saraya ve orduya.ya halk. ya halk!halk mi dediniz!bilirim halki, basit, çaresiz, korkak, katil ve zavallidir onlar...oysa bir ülküler insaniyim ben.kadinin ve erkegin ilerisindeyim.yüksek sanata inandim.okudum, tutkuyu anlamak için okudum.baskalari olmadan, ask ve sevgi olmadan yasamayi ögrendim.ya iktidar! iktidarin yollari çesit çesittir.sanat bazen kötülügü gereksinir.ve çöktü artik soylularin egemenligi...irene'nin boguk sesidir bu. isli güller, beyaz isli güller gibiipek samarlar vurur koklayana, bizans'tan buraya, ve elbetteyarina da yüksek bir roman ilmegi, iktidarin sehvetindeyüzenler kadar kirbaçlanmanin zevkini yasayanlara dabestelenmis bir duvar müzigi, pençe pençe bir selim ileriromani, kara zamana, kopkoyu bir gözyasi, acisiz, sessiz birkonuskan, bir yüksek yazi geçidi, kalpten agriyanlar için.ömer erdem