Goncanın Üçüncü Günü

Yu¨cel Balku, öyku¨lerinde ru¨yalar, labirentler, efsaneler, gizemli semboller ve tılsımlarla dolu; tarihle şimdinin iç içe geçtiği alışılagelmiş zaman tasarılarının yıkıldığı esatirî bir evren inşa etti. Aynı zamanda geleneksel anlatılar ve modern metinlerle kurduğu sahici bağ, ona nadir rastlanan bir muhayyile gu¨cu¨ ile eskimeyen hikâyeler yazabilme yeteneğini bağışladı.

Goncanın Üçu¨ncu¨ Gu¨nu¨’nde karşılaştığımız her kahramanda ve hikâyede keşfedilmeyi bekleyen bir gizem vardır. Okur, her öyku¨de heyecanla bu gizemin izini su¨rer. Yazarın tasarladığı mekânlar ve anlatılar keşfin gerçekleşmesi için oluşturulmuş yollardır. Öyku¨ler okurun ancak sonsuz iç bağlantılar ve ipuçlarıyla çözebileceği açık uçlu bir evrende geçer: Bazen bir du¨şle, bazen haritalarla, bazen içinde hikâyemizin yazılı olduğu bir cevşenle, bazen uzaklardan gelen bir iğdenin kokusu ve bazen de kıvrılarak önu¨mu¨zden geçen bir yılanın bıraktığı izle yolumuzu buluruz.

Su¨kûtun en yaşlı hu¨neridir; çok derin susup du¨nyayı dışladığınıza inandığınız anda içinizdeki bir tohuma sessizce su verir. Yeşerirken ruhunuz bile duymaz.