Genç Bir Doktorun Anıları

“... Hayatım ne kadar da zor. İnsanlar şu anda uyuyor, sobaları yanıyor, ben ise yine yıkanamadım. Tipi beni yaprak gibi savurdu. Şimdi ne güzel evime gidiyorum ama sonra, yine beni bir yerlere götürecekler. Bu yüzden tipide savrulup duracağım. Yalnızım ve binlerce hastam var. Burada zatürreye yakalanacağım ve yalnız başıma öleceğim. Bu yüzden kendime acıyorum; bir karanlığa düştüm ama ne kadardır bunun içindeyim, bilmiyorum…”
Tıp fakültesinden başarıyla mezun olmuş ama tecrübesiz, genç bir doktor… Mesleğini yaparken karşılaştığı onca güçlüğün üstesinden gelebilmek için hep bir dayanak arar fakat o kadar yalnızdır ki aradığını ancak kitaplarda bulur. Bu arada etrafına karşı soğukkanlı görünmeli, dik durup cehalete karşı mücadele etmeli ve insanlara güven aşılamalıdır.
Endişe, tedirginlik, korku, çaresizlik gibi hasletleri çok gerçekçi aktaran Bulgakov’un, bir otobiyografiyi de andıran eseri, okuru sürükleyiciliği, sade ve samimi üslubuyla bir asır öncesine götürür.