Farabi

Ilim ve tefekkür tarihinin gelmis geçmis en büyük isimlerinden biri oldugunda dogu ve bati kaynaklarinin fikir birligi hâlinde bulundugu Farâbî’nin hayati hakkinda pek az malûmata sahip bulunmaktayiz. Gerçi ortaya koydugu 150’yi askin eser onun zihnî kudretini ve ahlâk yapisini belirleyebilecek zengin bir kaynak durumundadir. Ancak bu eserlerin birçogu günümüz nesillerinin hizmetine sunulmaktan uzak, kapali birer hazine olarak beklemektedir. Bir kismi hiç basilmamis orijinal el yazmasi nüshalar hâlinde bulunan bu eserlerin, bir kismi da kütüphane raflarinda sadece uzmanlarin ilgi ve arastirmalarina terkedilmis haldedir. Itiraf etmek gerekir ki, Farâbî aslen Türk oldugu halde belki de en az bu ülkede taninmakta, eserlerinin tesirleri bakimindan yeterince bilinmemektedir. Hâttâ bizzat Farâbî’ye ait birçok önemli bulus, pek az kisi hariç, hemen hemen bütün yeni nesillerce yabancilara âit kabul edilmektedir. Çünkü böyle ögretilmistir.
Bu çalisma, Farâbî’nin hayatini tabiî çizgide tutmak gayretini tasmamis bulunmaktadir. Aslinda en sâde çizgisiyle dahi olaganüstü zengin ve renkli olan bu hayatin hikâyesi, yeni nesillere örnek olmaya namzet degerdedir.