Evrenin Kıyısında Duruyorum

“Evren ne kadar büyük olursa olsun, seni her zaman bulurum.”

Tommy ile Ozzie’nin çocuklukta başlayan arkadaşlıkları zamanla sarsılmaz bir aşka dönüşmüştü. Yaşadıkları küçük kasabayı geride bırakıp beraber yepyeni bir hayata adım atmak en büyük hayalleriydi – ta ki Tommy ortadan kaybolana kadar.

Sanki görünmez bir el Tommy’yi hayatlarından silmiş gibiydi. Ozzie hariç kimse onun var olduğunu bile hatırlamıyordu. Sevgilisinin yokluğuyla boşluğa düşen Ozzie’nin olanlara mantıklı bir açıklama bulma çabası, onu bir başka korkunç gerçekle burun buruna getirdi: Evren gitgide küçülüyordu.

Artık başına gelen her şeyin evrenin gönderdiği bir mesaj olduğuna inanmaya başlamıştı. Son anda zorla indirildiği uçağın düşmesi, Fizik dersi için Calvin’le eşleştirilmesi ve aralarındaki bariz çekim… Yapılan her seçim, bir daha asla açılmayacak bir kapıyı kapamak demekti ve Ozzie önündeki her kapıyı elinden geldiğince uzun süre açık tutmaya kararlıydı.

“Hazine niteliğinde bir büyüme hikâyesi.” —Kirkus, starred review
“Mükemmel kurgulanmış bir roman.” —Shelf Awareness, starred review
“Hutchinson önemli konuların üstünü bilimkurgu ile örtüyor… Ozzie’nin zekâsı ve arkadaşları için duyduğu endişe, onu büyüleyici bir anlatıcı yapıyor.” —Publishers Weekly, starred review
“Yürek parçalayıcı ve merak uyandırıcı; Hutchinson bir başka büyük başarıya daha imza atmış.” —Booklist
“Sizi hiç terk etmeyecek bir hikâye.” —School Library Journal
“Büyümenin sancılı özünü mükemmel bir şekilde yansıtıyor.” —School Library Connection