Emeğin Çizeri Çizginin Emekçisi Burhan Solukçu

1952 Yili... Yedikule Verem Hastanesi... “Bu hastanenin üçüncü pavyonunda 28 kisilik büyük bir kogus vardi. Bir gün bu kogusa bir kucak kemik getirip birakiverdiler. Zonguldak tan, maden ocaklarindan geliyordu. Eline üç bes kurus verilerek ocaktan uzaklastirilmisti. Kendi kaderine terkedilmis, son kurusu da iyilesmesi için harcadiktan sonra benim gibi çürük insan deposuna birakilivermisti. Birkaç gün sonra bu kemik yigininin yatagin içinde kipirdayip bir seyler yazmaya çalistigini gördüm. Zonguldak taki esine mektup yaziyordu. Elinden alip postaya attirdim. Belki de aldigi antibiyotiklerden olacak, kulaklari agir isitiyordu. Halsizlikten zor konustugu için de her sabah isaretle hal hatir sormaya baslamistik.“ Diye anlatiyor Rifat Ilgaz, Burhan Solukçu ile ilk karsilasmalarini. Sanatoryumda birlikte geçirdikleri günlerde Ilgaz in yönlendirmesiyle Solukçu nun çizdigi ilk karikatür, bir madenci deseni...Ve sonrasinda emegin çizeri, çizginin emekçisi olma yolunu ilmek ilmek ören bir savasim, bir direnç, bir durus... Ülkemizde yozlastirilan bir sanat anlayisinin ve özdegerlerine yabancilastirilan bir toplum yaratma sonuçlarini en ciddi boyutuyla yasadigimiz bu dönemde; unutulan bir ustanin yasam öyküsünü baska bir çizgi emekçisi Kürsat Cosgun’un kalemi ve Turhan Selçuk un önsözüyle sunuyoruz siz sevgili okurlarimiza.
(Tanitim Bülteninden)