Eleştiri ve Hakikat

Barthes’in 1965’te kaleme aldigi Sur Racine (Racine Üzerine) edebiyat
elestirisi alaninda büyük tartismalara neden olur. Bu kitabiyla
Raymond Picard gibi geleneksel kuramcilarin hedefine yerlesir;
gazeteler, kültür-sanat-edebiyat ekleri Barthes’i çarmiha geren
yazilarla dolup tasar. Barthes’in bu tartismaya cevaben 1966 yilinda
kaleme aldigi Elestiri ve Hakikat, klasik elestirel yaklasim olarak
tarif edilen gerçege benzerlik ve bu benzerligi sabitleyen nesnellik,
begeni, anlasilirlik kriterlerinin muhafazakârligina temelden bir
itirazdir. “simgesel bir elestirinin özgürlük ve sinirlarinin tartisilmasi
gerektigini” savunan Barthes’in metni, birçoklari tarafindan Yeni
Elestiri’nin manifestosu olarak kabul edilmektedir. Elestiri ve Hakikat,
edebiyat yapitinin metin odakli okumasini öneren ve elestirinin de
ancak bu perspektiften yaratici bir üretkenlik ortaya koyabilecegini öne
süren Barthes’in en önemli eserlerinden birisidir.