Ecce Homo

Friedrich Nietzsche’nin Ecce Homo adlı bu kitabı, otobiyografik eserler
geleneğinden farklı, sıra dışı bir metindir. Aynı zamanda onun düşünsel
serüvenini tamamlayıcı bir niteliktedir.
Nietzsche, Ecce Homo’yu yazarken henüz kırk dört yaşındadır ve
akıl hastalığı da ilerlemiştir. Bu dönemde yeni bir yazma biçimine
duyduğu ihtiyaç onu bir yabancılaşma deneyimi arayışına yönlendirir.
Bu arayış Ecce Homo’da yüksek bir sanatsal ifade bilincine sahip,
dizginlenmemiş, çelişkilere açık ve radikal bir alaycılık tonu taşıyan bir
üslup olarak karşımıza çıkar. Böylece, Avrupa kültürünün o dönem
içinde bulunduğu kriz, Nietzsche’nin otobiyografik hesaplaşmasında
kendi kişisel bunalımı haline dönüşür.
Nietzsche’nin en büyük sanatsal yaratısı ‘kendi’dir ve otobiyografik bir
metin olarak Ecce Homo, 20. Yüzyılın düşünsel akımlarını etkilemiş olan
en tanınmış temel eserlerden biridir.