Dünyanın Uğultusu

Korku dolu bir şeydi dünyada olmak. Dünyayı düşününce minicik bir

nokta sayılacak şehirde bile yalnızdı – şehrin uğultusunu bastıracak

ikinci bir ses yoktu. Kendini korumak zorundaydı. Aslolan buydu,

başka bir şey değil. Kendini korumak zorunda olduğunu idrak

edenlerin tutturduğu bir düzeni vardı dünyanın. Ona uyacaktı,

uymalıydı. Bilinçsizce de olsa, yaptığı bu olmuştu o geceye dek,

bundan sonra daha bilerek atacaktı adımlarını, atmalıydı.

Behçet Çelik, Dünyanın Uğultusu’nda, bir taşra kentinde doğan,

üniversite okumak için geldiği İstanbul’da temelli bir yaşam kuran,

iş hayatında günbegün yükselen ve bu yükselişin ardından hayat

tarafından adım adım sıkıştırılmaya başlanan Ahmet’in hikâyesini

anlatıyor. Üniversiteden yeni mezun olmuş, kendi ruhu ile sokakların

ruhu arasında bir tercih yapamamış Aynur’un ve varlığı ile yokluğu bir

muamma olan Ayla’nın...

İşsizliğin, para meselelerinin, aşkın, arkadaşlığın, geçmişin ve hayatın

koyu renginin sıkıştırdığı biri nereye kaçar? Kendisine mi? Kendimiz

dediğimiz şey neresidir ve ne kadar ferahtır? Yoksa bir başkasına mı

kaçar? Peki, bir başkası? Ferahlık mıdır, dindirir mi uğultuları?

Behçet Çelik, kuvvetli anlatımı ve dilin imkânlarını çoğaltan kalemiyle

uğultunun sesini satırlar arasından yükseltiyor.

Dünyanın Uğultusu, hayatın dili ile edebiyatın dilini harmanlıyor.

Behçet Çelik, kuvvetli anlat›m› ve dilin imkânlar›n› çoğaltan kalemiyle

uğultunun sesini sat›rlar aras›ndan yükseltiyor.