Dublinliler

Joyce, Dublin’in yaramaz çocuklarinin, sokak müzisyenlerinin, siyasetçilerinin, rahiplerinin ve  bu sehirden kaçmak isteyenlerle kaçamayanlarin hikâyelerini anlatiyor.
Dublinliler’de Joyce sarsilmayan bir gerçekçilikle, dogdugu ve büyüdügü Dublin’de yüzyil sonunda yasamdan kesitleri bize sunuyor. 1905 yilinda tamamladigi bu hikâye derlemesi konu aldigi hayatlar ve kullandigi dil yüzünden Irlanda’da ve Ingiltere’de yayinevlerince ahlâka aykiri bulunup kabul edilmemis, yayimlanmasi, ilk romani Sanatçinin Bir Genç Adam Olarak Portresi’yle ayni zamani bulmustu. Joyce bir ölümle baslayan ve “Ölüler” ile sona eren on bes hikâyesinde sehrin farkli katmanlarinda gezinmekle kalmiyor, ayni zamanda sehrini ve Irlanda’yi özetleyen manevi felç, pismanlik ve iki arada kalmislik gibi hisleri de bu kitabin her bir satirina isliyor.
“Dublinliler’in sakinleri için ‘kolonize edilmis’ tanimini kullanmak basit kaçar; siyasi özerkligi olmayan bir ülkede, güç bela yasadiklari kamu alaninin nasil tahrip edilmis oldugunu göz ardi edemeyiz.”
COLM TÓIBIN