Camideki Şair Mehmed Akif

Mehmed Akif “önce inanmis adam” di. Bu sifati önce gelmek kaydiyla sairdi, düsünürdü ve kalbi memleketi için çarpan biriydi. Inanmisligi onun siirini, hayatini, yasayisini, sahsiyetini derinden etkilemisti. Siiri teblig için, telkin için, düsünce için, toplumu iyiye götürmek için bir araç saymisti Mehmed Akif. Kendi yüksek siir kudretinin ihtirasini toplumun dertlerinin önünde tutsaydi, süphesiz siirde, sairlikte daha büyük muvaffakiyetler kazanirdi. Ama o mü’mindi, helki en dertli günlerini yasiyordu ve o, halkinin dertlerini duyan ve duyuran bir muzdarip olmayi tercih etti. Camideki Sair, Milli Mücadele ya da Kurtulus Savasi’nda alisilmis resmi görüsün disinda bir çerçeveye oturduguna dikkat çekerek Mehmed Akif’in bu süreçteki gerçek konumunun belirlenmesine de isik tutmaktadir.Camideki Sair,’in yeni baskisi, ölümünden sonra da yasayan bir sahsiyet olarak Mehmed Akif’i daha iyi anlamaya yardimci olacak yeni bölümlerle genisletilmis olarak sunuluyor.