Bir An Bin Parça

Ayni düsü görmüs insanlar, o “an”i farkli anlatmaya koyulursa ve dudaklardan baska baska öyküler dökülürse...
Iç içe geçmis, kirik, yasanamamis, imkânsiz asklarin yarasi hâlâ kaniyorsa... Darbelerle cezalandirilmis, dagilmis bir ailenin okumaya arzulu kizi, sirtindaki yükle Istanbul’a, bir sürgün yerine gelir gibi uzaniyorsa...
6-7 Eylül Olaylarinin acili insanlari, kendi ülkelerinde yalnizlasmislarsa, onurlu bir diplomat cezalandirilmissa...
Bir anne ve tutkuyla bagli oldugu oglu, tiyatronun yorucu, sizili yolculugunda tutsak bulmuslarsa kendilerini...
Imbat rüzgârina kapilmis bir genç kadinin yolu bu kalabalikla kesismisse... Isteyerek çekilen agrilara dayanamiyorsa artik yürek...
Dagilan yasamlar ortaya dökülüp saçilmissa...
Bir an ve bin parça iste...
Alkislar ve alkis bekleyen oyuncular...
Yasam oyunculari…
Ne kadar yürekli olabiliriz,o “an” geldiginde? Hangi roller biçilir bize?