Aptal İnsanlar, Zeki Makineler

“O¨nce ben” diyen, bir yanda tu¨ketim ve teknolojik gelis¸melerle sarhos¸, o¨te
yanda umutsuzluk ve kaybetmis¸lik duygusuyla sersemlemis¸, siyasetten
uzaklas¸ırken insanın insanla dayanıs¸ması gereg?ini uzun su¨redir bir kenara
atmıs¸ insanların c¸og?u yas¸adıklarına ko¨r... Bundan yu¨z yıl sonra makine-insan
karıs¸ımı bir siborg olmasının, c¸ok uzun yas¸amasının, Mars’ta yas¸amaya
bas¸lamasının mu¨mku¨n oldug?unu go¨rebiliyoruz ama ekonomik-teknolojik
ac¸ıdan yaratıcılıg?ı ve becerisi artarken, nasıl bir insan anlayıs¸ına ve nasıl bir
insan du¨nyasına yol ac¸acag?ını bilemiyoruz.Meryem Koray, Aptal I?nsanlar
Zeki Makineler’de, muazzam teknolojik gelis¸menin ufkuna bakıyor. I?s¸
arkadas¸ı olmanın yanında o¨zel yas¸ama da karıs¸acak “sosyal robotların” yer
alacag?ı bir ufuk bu...Ancak bu ufukta, bir “insanlık hali” krizi de go¨ru¨nu¨yor:
Muazzam teknolojik gelis¸me “insanlas¸manın” gelis¸mesine mi yol ac¸acak,
yoksa teknolojiden gu¨c¸ alan bir “barbarlas¸maya” mı gec¸eceg?iz? Kapitalist
sistemin silah+para+bilgi+teknoloji denklemine dayanan ve artık
muhtes¸em bir aptallıg?a do¨nu¨s¸en egemenlig?i as¸ılamazsa, kıyamet romanları
peka^la^ gerc¸ek olabilir.
“I?yi ki c¸atıs¸malar, c¸elis¸kiler ic¸inde bir varlıg?ız!” diyor Meryem Koray ; sorunun
sebebi de c¸o¨zu¨mu¨ de, insanın c¸elis¸kili ve karmas¸ık varlıg?ında. “Ku¨resel toplumsal bir bilinc¸ ve ku¨resel yurttas¸lık anlayıs¸ına sahip bir ‘Biz’in” aptallıg?a
son vermesi umudunun kaynag?ı da o.